Bu diyalogda Yusuf İle Susana’nın konuşmasını inceleyeceğiz. Yusuf İspanyolcayı yeni öğrenmiştir ve arkadaş ortamında Susana ile tanışırlar. Susana yeni öğrendiği Yusuf’un ismini anlamakta zorlanır ve harf harf kodlamasını ister. Yusuf’un Türk olduğunu öğrenen Susana Yusuf’tan “güzel” kelimesinin Türkçe nasıl söylenildiğini öğrenir.

Yusuf: Hola Merhaba

Susana: Hola. ¿Habla usted español? Merhaba. İspanyolca konuşuyor musunuz?

Yusuf: Hablo sólo un poco de español. Sadece biraz İspanyolca konuşuyorum

Susana: ¡Que bueno! ¿Cómo te llamas? NE güzel! ismin ne?

Yusuf: Mi nombre es Yusuf. Benim adım Yusuf.

Susana: Oy tu nombre es muy alficil para mi. ¿Cómo se escribe? Senin
ismin benim için çok zor. Nasıl yazılır?

Yusuf: İ griega – U – Ese – U – Efe.  Ha entiendo? Y – U – s – u – f.  Anladınız mı?

Susana: He entendido. ¿De dónde eres ? Anladım. Nerelisin?

Yusuf: Soy Turco. ¿Y tu? Ben Türküm ya sen?

Susana: ¡Que bueno! Yo soy Peruana. ¿ Qué idiomas hablas? NE güzel! Ben
Peruluyum. Hangi dilleri konuşuyorsunuz?

Yusuf: Yo hablo turco. Ademas Yo hablo un poco inglés y español. Ben Türkçe
konuşuyoum. Ayrıca çok az da İngilizce ve İspanyolca konuşuyorum.

Susana: ¿Còmo se dice “bonito” en Turco? Türkçe’de “bonito” nasıl denir?

Yusuf: Bonito es “güzel”. Güzel “güzel”dir.

Susana: ¿Cómo se pronuncia? nasıl söylenir?

Yusuf: Ge – U – Zeta – E – Ele. G – ü – z – e – l

Susana: Guzel. ¿Está bien asi? Güzel. doğru mu?

Yusuf: Si. Está bien. Evet doğru